Addo-lifantjes
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas
04 Februari 2007 | Zuid-Afrika, Pretoria
Na een wat technischere post in m’n weblog nu weer eentje waar iets meer tijd aan besteed is. De vorige was namelijk grotendeels in de auto geschreven, het zat behoorlijk oncomfortabel en er was wat haast bij… vandaar.
Maargoed, donderdag (1 feb) een ‘hele leuke’ dag gehad op de uni. We wilden ons registreren…
Nou, we zijn daar zo’n 4-5 uur mee bezig geweest… maar nog is alles niet geregeld. Hier even een snelle (ja... vergeleken met wat wij meegemaakt hebben is het snel :P ) visualisatie hoe het verlopen was:
Eerst zo’n half uur gewacht bij een computer bij Internationaal voordat we hulp kregen (van Tohiera) -> de vakken bepaald -> naar mvr. Broekhuizen om die vakken in te laten schrijven -> naar een complex (Vodacom Indoor Sportcentre) een kilometer verderop om registratie te voltooien (gelukkig waren we met de auto) -> hier kregen we gezeik met het personeel omdat we geen gegevens bij ons hadden (die hadden we bij mvr. Broekhuizen ingeleverd en zij zei dat we die niet nodig hadden) -> 15 minuten later bleek dat de gegevens inderdaad gewoon daar uitgeprint waren en het gezeik dus onzin was -> vervolgens onze studentenpas laten maken -> toen hadden we nog login-gegevens voor de computers nodig (omdat we Webpage Design ook als module gekozen hadden) -> en jawel: daar kregen we een formulier met: ‘Problem’ -> voor dat vak was namelijk goedkeuring nodig omdat er een vak Computer Fundamentals voor nodig was -> we werden dus weer doorgestuurd naar twee andere mensen -> die zeiden dat dat vak een eitje zou zijn: een beetje met word/excel werken, maar we moesten er wel ons transcript (alle vakken die we op de VU al gehaald hebben) voor laten zien… en die hadden we dus niet bij ons!!! (leuk detail: ik zei hier tegen hen: “Foreign students… always problems…”, toen grapten zei terug met: “no… challenging…”, op dat moment klonk het nog wel grappig, maar inmiddels vind ik het een stuk minder grappig… en het zijn niet de buitenlandse studenten die de problemen veroorzaken… maar de administratieve rompslomp op de universiteit en de slechte manier hoe alles geregeld is… maargoed, we werden dus verwezen naar de mensen van Internationaal die daar ook zaten… MAAR… die waren dus net gezellig allebei vertrokken!!! -> dus weer met de auto terug naar Internationaal -> die bleken ons niet te kunnen helpen met ons transcript omdat de assistente die daar over gaat pas de volgende dag weer op de uni zou zijn -> hiernaast was er nog een probleem: een van de modules stond niet op de timetable (we wisten dus niet op welke dagen/tijden we dat vak zouden hebben) -> bij Internationaal konden ze ons dit niet vertellen: we werden weer naar Indoor Sportcentre verwezen, naar de mensen die daar achter de computers zaten-> dus weer met de auto -> MAAR… die konden ons ook al niet helpen… we moesten naar de afdeling Economics & Business ook daar in het sportcentre -> maar daar bleken zo’n 20-30 man in de rij te staan… dus… DAN MAAR NIET (we waren er dus al zo’n 4-5 uur)!!!
(ik ben heel benieuwd hoe ‘duidelijk’ het bovenstaande is overgekomen… maar al is dit niet het geval:
Hopen dat het de volgende dag wat minder druk is…
Hierna zijn we naar een fitnesscentrum gegaan waar we voor een introductie gratis naar binnen mochten. Ik ging dus weer voor het eerst sinds een paar jaar aan de fitnessapparaten (is volgens mij ook wel een beetje aan mij te zien :P ). We zijn van plan dit wat vaker te gaan doen (Jan & vooral Jeroen zijn wat meer vaste klanten van de fitness in NL) alleen is het wel wat duur. We kunnen echter ook voor goedkope fitness op de uni terecht maar de apparatuur schijnt daar wel behoorlijk oud te zijn en het zwembad waar Jan & Jeroen hun eerste duik uitvoerden was niet echt heel schoon. Moeten we nog even zien dus…
Vrijdag (2 feb) konden Jan & Jeroen eindelijk weer eens duiken. De vorige dagen ging het telkens niet door vanwege het weer. Ik besloot maar weer naar de uni te gaan om de dingen te regelen die eerst niet lukten. Nou… ik ben dus weer doorverwezen… maandag hoop ik meer te weten…
De golfen bleken deze dag ineens enorm te zijn, wij dus blij omdat het de laatste dagen weinig voorstelde… maar dat bleek ietsje te vroeg gejuicht. We kwamen namelijk amper/niet de branding door. Waren er eerst dus amper golfen, nu kregen we een behoorlijke overdosis. Was je een paar golfen verder, valt er ineens een 2 meter hoge golf bovenop je. En na wat getuimel onder water (waarbij je goed je handen boven je hoofd houd zodat je geen surfplank op je kop krijgt) ben je weer terug bij af… en na zo’n 1 a 2 uur hadden wij het dus wel een beetje gezien.
In de avond kwamen we weer uit in Toby & Joe’s (jaja... de voor mij inmiddels al legendarische lokale kroeg hier). Jan & Jeroen kwamen hier een van hun diving masters tegen en op een gegeven moment kwam het idee naar boven om naar club 52 te gaan. Jan besloot niet mee te gaan omdat morgen (misschien) hun laatste duik zou zijn (dit bleek later dus niet door te gaan). Maar Jeroen, Tim (de diving master) + Willem (vriend van Tim), Sabine (een Duitse vriendin) en ik gingen dus naar Club 52. Dit is een club in Central PE en dus normaal gesproken terrein waar wij ons ’s nachts beter niet kunnen begeven als je zelf geen vervoer hebt. Tim & Willem waren echter beide met de auto en gaven ons een lift.
Club 52 bleek een toch relatief kleine club te zijn (echt grote heb je hier niet) maar de muziek was er gelukkig stukken beter dan in Toby & Joe’s. Het is echt drama daar hoe de nummers aan elkaar worden geplakt en hoe vaak de lokale DJ er doorheen zit te schreeuwen. Maar we hebben ons dus prima vermaakt daar, leuk om vaker heen te gaan, alleen wel lastig dus dat het in Central ligt.
Maar owja, het verliep toch niet helemaal zonder problemen… Jeroen was ineens zijn portemonnee kwijt. Flink balen natuurlijk en toen we buiten waren de bankpas laten blokkeren. Maar wat blijkt als we de volgende ochtend wakker worden, ligt de portemonnee op tafel… conclusie: Jeroen had de portemonnee aan Jan gegeven maar was dat vergeten…
We hadden besloten dit weekend naar Addo Elephant National Park te gaan. Een behoorlijk groter game park dan de vorige waar we via de universiteit waren geweest (Kragga Gamma). Halverwege de zaterdagmiddag vertrokken we samen met Sabine naar Addo, wat op slechts zo’n 60-70 kilometer van PE ligt. Zo rond 4 uur kwamen we daar aan en besloten we gelijk even een kijkje te nemen. Jeroen is al erg enthousiast om de foto’s op het internet te zetten, dus daarvoor moeten jullie bij hem zijn: http://picasaweb.google.nl/jeroen188.
We werden al vrij snel in het park verwelkomd door de warthogs (wrattenzwijnen) verwelkomd… welke ons vrij snel ook al onze neus uitkwam mag ik wel zeggen, echt ongelofelijk hoeveel er daarvan zijn. En ook allerlei andere dieren gezien maar daar kan ik niet meer zo enthousiast over schrijven, zo erg fascinerend als een half jaar geleden is het nu ook niet meer voor mij. Maar, mooi blijft het.
Maar half 7 moesten we weer het park uit zijn dus toen hebben we de Orange Elephant Backpackers in Addo opgezocht waar we 4 dorms regelden (behoorlijk luxe dorms moet ik wel zeggen: we hadden gewoon een eigen huisje). In deze backpackers heb ik voor het eerst echte Zuid-Afrikaanse Bobotie gegeten en de Kudoe heeft me zeer goed gesmaakt moet ik zeggen. Het slapen ging echter wat lastiger deze nacht, voornamelijk vanwege de muggen… die zijn we niet gewend in PE. Jan heeft ons dat er even flink ingewreven met zijn klamboe.
Maar vanochtend rond half 8 a 8 uur opgestaan om weer het park in te gaan. Wat wel behoorlijk indrukwekkend was dat we op een gegeven moment naar een enorme groep olifanten stonden te kijken bij een water/modderpoel. Het moeten er meer dan 50 geweest zijn en er zaten echt leuke taferelen tussen, voornamelijk met de hele kleine olifantjes die aan het stoeien waren en een klein olifantje die door een grote de poel uitgetrokken werd. En even later kregen we de olifanten zelfs enorm dichtbij… we moesten met de auto achteruit omdat de hele kudde over de weg wilde.
Maar ik zal het even snel afronden omdat we zo naar de parkeerplaats gaan. We hebben nog een flink stuk gereden maar de olifanten bleven het meest indrukwekkend, we kregen later ook nog een olifant die recht op ons af kwam maar op het laatst afwende en een meter langs onze auto liep. Daarna teruggereden naar PE en we hebben net nog even wat gesurft. Er waren zo nu en dan behoorlijk goede golfen waarvan ik er ook een paar gepakt heb. Helemaal goed staan lukt nog niet maar er zit wel vooruitgang in. Ik ga jullie zeker hierover op de hoogte houden. Maar foto’s ga ik pas publiceren als ik een beetje kan staan.
Adios!!!
ps. Morgen voor het eerst echt naar de universiteit voor college... maar nog een ietswat algemene... het studeren gaat nu dus ook echt beginnen...
psII. 'tis weer een aardig lang bericht geworden... sorry ;)
Maargoed, donderdag (1 feb) een ‘hele leuke’ dag gehad op de uni. We wilden ons registreren…
Nou, we zijn daar zo’n 4-5 uur mee bezig geweest… maar nog is alles niet geregeld. Hier even een snelle (ja... vergeleken met wat wij meegemaakt hebben is het snel :P ) visualisatie hoe het verlopen was:
Eerst zo’n half uur gewacht bij een computer bij Internationaal voordat we hulp kregen (van Tohiera) -> de vakken bepaald -> naar mvr. Broekhuizen om die vakken in te laten schrijven -> naar een complex (Vodacom Indoor Sportcentre) een kilometer verderop om registratie te voltooien (gelukkig waren we met de auto) -> hier kregen we gezeik met het personeel omdat we geen gegevens bij ons hadden (die hadden we bij mvr. Broekhuizen ingeleverd en zij zei dat we die niet nodig hadden) -> 15 minuten later bleek dat de gegevens inderdaad gewoon daar uitgeprint waren en het gezeik dus onzin was -> vervolgens onze studentenpas laten maken -> toen hadden we nog login-gegevens voor de computers nodig (omdat we Webpage Design ook als module gekozen hadden) -> en jawel: daar kregen we een formulier met: ‘Problem’ -> voor dat vak was namelijk goedkeuring nodig omdat er een vak Computer Fundamentals voor nodig was -> we werden dus weer doorgestuurd naar twee andere mensen -> die zeiden dat dat vak een eitje zou zijn: een beetje met word/excel werken, maar we moesten er wel ons transcript (alle vakken die we op de VU al gehaald hebben) voor laten zien… en die hadden we dus niet bij ons!!! (leuk detail: ik zei hier tegen hen: “Foreign students… always problems…”, toen grapten zei terug met: “no… challenging…”, op dat moment klonk het nog wel grappig, maar inmiddels vind ik het een stuk minder grappig… en het zijn niet de buitenlandse studenten die de problemen veroorzaken… maar de administratieve rompslomp op de universiteit en de slechte manier hoe alles geregeld is… maargoed, we werden dus verwezen naar de mensen van Internationaal die daar ook zaten… MAAR… die waren dus net gezellig allebei vertrokken!!! -> dus weer met de auto terug naar Internationaal -> die bleken ons niet te kunnen helpen met ons transcript omdat de assistente die daar over gaat pas de volgende dag weer op de uni zou zijn -> hiernaast was er nog een probleem: een van de modules stond niet op de timetable (we wisten dus niet op welke dagen/tijden we dat vak zouden hebben) -> bij Internationaal konden ze ons dit niet vertellen: we werden weer naar Indoor Sportcentre verwezen, naar de mensen die daar achter de computers zaten-> dus weer met de auto -> MAAR… die konden ons ook al niet helpen… we moesten naar de afdeling Economics & Business ook daar in het sportcentre -> maar daar bleken zo’n 20-30 man in de rij te staan… dus… DAN MAAR NIET (we waren er dus al zo’n 4-5 uur)!!!
(ik ben heel benieuwd hoe ‘duidelijk’ het bovenstaande is overgekomen… maar al is dit niet het geval:
Hopen dat het de volgende dag wat minder druk is…
Hierna zijn we naar een fitnesscentrum gegaan waar we voor een introductie gratis naar binnen mochten. Ik ging dus weer voor het eerst sinds een paar jaar aan de fitnessapparaten (is volgens mij ook wel een beetje aan mij te zien :P ). We zijn van plan dit wat vaker te gaan doen (Jan & vooral Jeroen zijn wat meer vaste klanten van de fitness in NL) alleen is het wel wat duur. We kunnen echter ook voor goedkope fitness op de uni terecht maar de apparatuur schijnt daar wel behoorlijk oud te zijn en het zwembad waar Jan & Jeroen hun eerste duik uitvoerden was niet echt heel schoon. Moeten we nog even zien dus…
Vrijdag (2 feb) konden Jan & Jeroen eindelijk weer eens duiken. De vorige dagen ging het telkens niet door vanwege het weer. Ik besloot maar weer naar de uni te gaan om de dingen te regelen die eerst niet lukten. Nou… ik ben dus weer doorverwezen… maandag hoop ik meer te weten…
De golfen bleken deze dag ineens enorm te zijn, wij dus blij omdat het de laatste dagen weinig voorstelde… maar dat bleek ietsje te vroeg gejuicht. We kwamen namelijk amper/niet de branding door. Waren er eerst dus amper golfen, nu kregen we een behoorlijke overdosis. Was je een paar golfen verder, valt er ineens een 2 meter hoge golf bovenop je. En na wat getuimel onder water (waarbij je goed je handen boven je hoofd houd zodat je geen surfplank op je kop krijgt) ben je weer terug bij af… en na zo’n 1 a 2 uur hadden wij het dus wel een beetje gezien.
In de avond kwamen we weer uit in Toby & Joe’s (jaja... de voor mij inmiddels al legendarische lokale kroeg hier). Jan & Jeroen kwamen hier een van hun diving masters tegen en op een gegeven moment kwam het idee naar boven om naar club 52 te gaan. Jan besloot niet mee te gaan omdat morgen (misschien) hun laatste duik zou zijn (dit bleek later dus niet door te gaan). Maar Jeroen, Tim (de diving master) + Willem (vriend van Tim), Sabine (een Duitse vriendin) en ik gingen dus naar Club 52. Dit is een club in Central PE en dus normaal gesproken terrein waar wij ons ’s nachts beter niet kunnen begeven als je zelf geen vervoer hebt. Tim & Willem waren echter beide met de auto en gaven ons een lift.
Club 52 bleek een toch relatief kleine club te zijn (echt grote heb je hier niet) maar de muziek was er gelukkig stukken beter dan in Toby & Joe’s. Het is echt drama daar hoe de nummers aan elkaar worden geplakt en hoe vaak de lokale DJ er doorheen zit te schreeuwen. Maar we hebben ons dus prima vermaakt daar, leuk om vaker heen te gaan, alleen wel lastig dus dat het in Central ligt.
Maar owja, het verliep toch niet helemaal zonder problemen… Jeroen was ineens zijn portemonnee kwijt. Flink balen natuurlijk en toen we buiten waren de bankpas laten blokkeren. Maar wat blijkt als we de volgende ochtend wakker worden, ligt de portemonnee op tafel… conclusie: Jeroen had de portemonnee aan Jan gegeven maar was dat vergeten…
We hadden besloten dit weekend naar Addo Elephant National Park te gaan. Een behoorlijk groter game park dan de vorige waar we via de universiteit waren geweest (Kragga Gamma). Halverwege de zaterdagmiddag vertrokken we samen met Sabine naar Addo, wat op slechts zo’n 60-70 kilometer van PE ligt. Zo rond 4 uur kwamen we daar aan en besloten we gelijk even een kijkje te nemen. Jeroen is al erg enthousiast om de foto’s op het internet te zetten, dus daarvoor moeten jullie bij hem zijn: http://picasaweb.google.nl/jeroen188.
We werden al vrij snel in het park verwelkomd door de warthogs (wrattenzwijnen) verwelkomd… welke ons vrij snel ook al onze neus uitkwam mag ik wel zeggen, echt ongelofelijk hoeveel er daarvan zijn. En ook allerlei andere dieren gezien maar daar kan ik niet meer zo enthousiast over schrijven, zo erg fascinerend als een half jaar geleden is het nu ook niet meer voor mij. Maar, mooi blijft het.
Maar half 7 moesten we weer het park uit zijn dus toen hebben we de Orange Elephant Backpackers in Addo opgezocht waar we 4 dorms regelden (behoorlijk luxe dorms moet ik wel zeggen: we hadden gewoon een eigen huisje). In deze backpackers heb ik voor het eerst echte Zuid-Afrikaanse Bobotie gegeten en de Kudoe heeft me zeer goed gesmaakt moet ik zeggen. Het slapen ging echter wat lastiger deze nacht, voornamelijk vanwege de muggen… die zijn we niet gewend in PE. Jan heeft ons dat er even flink ingewreven met zijn klamboe.
Maar vanochtend rond half 8 a 8 uur opgestaan om weer het park in te gaan. Wat wel behoorlijk indrukwekkend was dat we op een gegeven moment naar een enorme groep olifanten stonden te kijken bij een water/modderpoel. Het moeten er meer dan 50 geweest zijn en er zaten echt leuke taferelen tussen, voornamelijk met de hele kleine olifantjes die aan het stoeien waren en een klein olifantje die door een grote de poel uitgetrokken werd. En even later kregen we de olifanten zelfs enorm dichtbij… we moesten met de auto achteruit omdat de hele kudde over de weg wilde.
Maar ik zal het even snel afronden omdat we zo naar de parkeerplaats gaan. We hebben nog een flink stuk gereden maar de olifanten bleven het meest indrukwekkend, we kregen later ook nog een olifant die recht op ons af kwam maar op het laatst afwende en een meter langs onze auto liep. Daarna teruggereden naar PE en we hebben net nog even wat gesurft. Er waren zo nu en dan behoorlijk goede golfen waarvan ik er ook een paar gepakt heb. Helemaal goed staan lukt nog niet maar er zit wel vooruitgang in. Ik ga jullie zeker hierover op de hoogte houden. Maar foto’s ga ik pas publiceren als ik een beetje kan staan.
Adios!!!
ps. Morgen voor het eerst echt naar de universiteit voor college... maar nog een ietswat algemene... het studeren gaat nu dus ook echt beginnen...
psII. 'tis weer een aardig lang bericht geworden... sorry ;)
-
04 Februari 2007 - 19:02
Corrie:
wat een levendig verhaal weer,ja die afrikanen hebben niet snel last van stress, of juist wel?? -
04 Februari 2007 - 20:16
Jan En Jolanda:
Zo te zien mis je stargate niet zo erg Bas.
Leuk die grote kudde olifanten.
Als inderdaad die bobotie zo lekker is mogen we jouw afscheidskado dan opeten?
Jan heeft bij de Schuddemat de schoorsteen gesloopt samen met Ton. Uiteraard ook de groetjes van hen.
Hopelijk gaat het morgen beter op de uni en kunnen jullie echt beginnen met je studie.
Groetjes van Jan en Jolanda -
04 Februari 2007 - 22:05
Opa En Oma:
bas net je bericht gelezen
we genieten van je verhalen
nu aan de studie bas groeten van opa en oma -
06 Februari 2007 - 21:08
Jurgen:
Hey Bassie,
de bureaucratie doet me terugdenken aan Italie! Maar goed, pas maar op met die mensen van de administratie, anders krijg je van hen ook weer een klap in je gezicht en dat zou natuurlijk zonde zijn aangezien je lipincident pas net achter de rug is! Verder niet denken, oh wat leuk een klein olifantje die nemen we mee naar ons apartement. Ze mollen je bank en worden snel zo groot dat je ze het huis niet meer uitkrijgt. Ik spreek uit ervaring. (met katten is het namelijk net zo). Maar alle gekheid op een stokje: nu ook een beetje braaf gaan leren tussen het duiken door.
grtn,
Jurgen -
09 Februari 2007 - 13:59
Jan:
Yo Bassie, ik hoor dat je studie lekker makkelijk begint. Met een vak dat je al gedaan hebt. Ben benieuwd naar je resultaten hoor. Is je leerritme weer op niveau ?
-
09 Februari 2007 - 15:46
Melis:
Ha Bas!!!
Je leeft nog haha..
Nou wat een gedoe met die uni zeg, hoop niet dat dat mij ook in Spanje te wachten staat..AARGH!Haha..
Klinkt allemaal leuk en de foto's zijn stoerrr!
See you! xx Melis -
09 Februari 2007 - 17:02
Jan En Jolanda:
Bas op tel nr. 0793975527 in ZA krijg ik jou niet aan de telefoon maar iemand anders. Skype draait dat dan met 27 er voor voor Zuid Afrika. Kun je me ff adviseren? -
10 Februari 2007 - 10:11
Jus:
hai basje
geduld is een schone zaak merk ik uit je woorden... hehe.
Stoer dat je die olifanten van zo dichtbij zag. ben een btje jaloers op je :)
Veel plezier met het duiken en hopenlijk kun je snel beginnen met je studie!
Have fun!
dikke kus, jus -
10 Februari 2007 - 14:00
Opa Jan En Oma Ali.:
Hallo Bas.
Hier weer een even een lettertje van ons.
We hebben donderdag een dik pak sneeuw gehad. Opa is al volop bezig geweest met sneeuw ruimen.
Hier bij ons is verders alles prima. We hebben hout genoeg dus stoken we lekker de kachel.
Zaterdag 10 feb. is onze trouwdag 51 jaar. Jammer genoeg kun je er niet bij zijn als we uit eten gaan. Maar dat dien we wel een keer over als je weer thuis bent.
Opa schrijft de weken op dat je weg bent. Hij houdt het keurig bij. Vandaag heeft Opa de bloemkoolplanten in de kas gezet dat is alweer voor het voorjaar. Ook de slaplantjes groeien al een beetje, maar als het vriest moeten die 's nachts wel afgedekt worden met een krant. Zo blijven we lekker bezig. We hebben je hele verhaalgelezen over de uni, wat een toestanden daar. Leuk dat jullie zo sportief bezig zijn. Maar vergeet niet te leren he! Zo dat is het weer voor deze keer.
Groetjes voor jou en je studievrienden.
Van Opa Jan en Oma Ali.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
